BLOGGEN
Met plezier schrijf ik op basis van mijn professionele kennis en ervaring als loopbaanadviseur, managementtrainer, coach en haptotherapeut. Via blogs geef ik in deze levensfase graag door van wat ik in de loop der jaren heb verzameld via studie, werk- en levenservaring. Zeker nu ik in mijn eigen maat kan werken en schrijven. Ook mijn persoonlijke leven komt schrijvenderwijs aan bod. Via boeken, social media, via voorbeelden uit het leven van alledag en vooral door de natuur laat ik me inspireren voor deze schrijverij.
En de centrale noemer is net als in het boek boek dat ik schreef:
contact met je wijze lijf
 
Deze blogs zijn bedoeld om kennis en ervaring te delen en om mogelijkheden aan te reiken en zijn geen vervanging van begeleiding door hulpverleners. Raadpleeg daarom desgewenst of zonodig je huisarts, een haptotherapeut of andere hulpverlener. 

Vragen en reacties op de teksten en foto's die ik deel zijn van harte welkom.
Onder het blog of via contact@jozienwijnakker.nl | 0612654494 | contact

 

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

krijg de zenuwen

We zijn allemaal sociale wezens en gedijen bij affectieve bevestiging. Bij vriendelijk samenzijn ontstaat in lijf en gemoed verzachting en versoepeling. Vooral liefdevol huid-op-huid contact biedt verbinding en geruststelling. Als dit vanaf het prille begin de gewoonste zaak van de wereld was dan bewoon je je lijf met gemak van top tot teen. Als je zo’n bevestigend ❤️ contact hebt gemist zul je je eerder gespannen voelen. Dit is onder meer van invloed op de ontwikkeling van je autonome zenuwstelsel. Op latere leeftijd vraagt dit herstel van dit 'te scherp afgestelde' zenuwstelsel. Het zogenoemde reptielen-brein zorgt ervoor dat we kost wat kost overleven. Voortdurend speurt dit oudste deel van onze hersenen in het rond om te checken of de kust veilig is. Via het zenuwstelsel zijn er drie zenuwen die ons behoeden voor gevaar en primair zorgen voor overleving. Vandaar de titel, 'krijg de zenuwen', en dan liefst de juiste op het juiste moment.

Lees meer »

boek Onderbroken | contact met je wijze lijf

ONDERBROKEN raakt niet uit de modeContact met je eigen wijze lijf is de ondertitel van het boek dat ik met veel plezier tijdens de lockdown heb geschreven. In april 2020 heb ik een week lang via Zoom een schrijfcursus gevolgd via ParisBooks waarbij ik van verschillende docenten veel heb geleerd van voor mij volstrekt nieuwe materie. Het huiswerk vooraf was het maken van een uitgebreid schrijfplan. Dit bood me meteen een heldere structuur. Na enkele aanpassingen en vooral vereenvoudiging is de eerste opzet hetzelfde gebleven. Ook werd ik pittig gecoacht op mijn motivatie voor en de doelstelling van dit schrijfproject. Daarmee werd mijn aanvankelijk vage koers steeds duidelijker. Met als resultaat: ‘Yes, ik ga ervoor’. Vanwege de RIVM-maatregelen was mijn praktijk in dezelfde periode tijdelijk gesloten. Ook andere activiteiten vielen daardoor stil en was er ineens veel schrijftijd.

Lees meer »

coachen | in contact met je wijze lijf

Contact met je basisAls je contact maakt met je bekken-basis, waar stevigheid en veiligheid huist, ben je als coach met gemak present. En als je jezelf opricht vanuit deze innerlijke basis en rechtop zit helpt dit om je focus scherp te houden. Je luistert daardoor aandachtig en stelt heldere vragen. Als je de ander lichaamsgericht wil coachen vraagt dit om zelf contact te maken met je eigen lijf. In verticale verbinding met jezelf om...

Lees meer »

dat eeuwige schuldgevoel

Last van schuldgevoelBovenstaande verzuchting van een cliënt vormt de inspiratie voor dit blog. Als je last hebt van schuldgevoel zit je geweten je in de weg met een akelig gevoel over iets wat je hebt gedaan of nagelaten. Dit feit kun je niet meer terugdraaien. Wat gebeurd is, is gebeurd. Je voelt je ellendig omdat je meent dat je tekortgeschoten bent of denkt dat je iemand schade hebt berokkend. Of gewoonweg omdat je het goed hebt en je schuldig voelt ten opzichte van anderen die het op het oog minder goed hebben. Misschien ga je hierdoor deze persoon of die situatie wel uit de weg.

Lees meer »

van hart tot hart ❤️

Van uiterlijk naar innerlijkMensen kunnen zich door onzekerheid anders voordoen dan ze echt zijn om hun eigenheid af te schermen. Deze gerichtheid op de buitenwereld is bedoeld om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Om goedkeuring van je gedrag van anderen te krijgen. Alle verhalen, rollen, maskers en drama verhullen dan iemand's essentie. In contact met anderen kun je, voorbij deze uiterlijkheden, echt contact maken. Als je zelf zonder masker je natuurlijke eigenheid accepteert doe je dat ook gemakkelijk bij een ander. Een natuurlijke eigenheid en intelligentie die je prachtig terugziet in bijvoorbeeld de seizoenen. In het wonderbaarlijk leven van mens, plant en dier. Een continu proces van opgaan, blinken en verzinken.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

dynamiek & rust

Harde tijdcyclusAls je in zogenoemde harde tijd leeft kan de volgende beperkende overtuiging je danig in de weg zitten: ‘Mijn omgeving is vijandig, ik ben niet goed genoeg, ze waarderen mij niet!Je voelt je gestrest en hebt behoefte aan rust. Druk doen, ploeteren, streberig alsmaar bezig zijn is een gewoontepatroon geworden. Bijna een verslaving. Veel op de klok kijken. Je laten voortdrijven door verplichtingen en een eindeloze rij things to do today. De nadruk van al die drukte ligt op effectiviteit en efficiency. Affectiviteit wordt helaas vergeten. Word je gedreven door valse hoop op affectieve bevestiging van anderen? Dan neig je hierdoor naar te veel overwerken, te weinig delegeren en vooral te weinig hulp vragen aan anderen. Door de vele taken, stapels en email zie je door de bomen het bos niet meer. Je mist focus en overzicht en dat brengt innerlijke onrust met zich mee. Af en toe reageer je met wel een heel kort lontje. Waar doe je het toch allemaal voor?

Lees meer »

angst als wegwijzer

Plotseling gevaarBij reëel gevaar is het fantastisch dat ons lijf een snelle en forse waarschuwing geeft. Zonder dat de ratio zich ermee bemoeit vechten, vluchten we of geen van beiden en bevriezen we als het ware. Dan is dit veelal een gezonde neiging van ons oerinstinct, reflexmatig gestuurd door ons reptielen-brein. Daar hebben we met ons verstand niets over te zeggen en dit zorgt voor overleving bij het naderen van bijvoorbeeld een diepe afgrond, een gevaarlijk dier, een pikdonkere stille steeg en bij zoveel meer akeligs wat je mee kunt maken. Overigens in vroegere tijden veel en veel meer dan heden ten dage. Angst is een gevoel, net als verdriet, blijdschap of boosheid, dat ons van binnenuit informatie geeft hoe we voor onze behoeften kunnen zorgen. Angst helpt narigheid voorkomen door ons tijdig en adequaat in veiligheid te brengen.

Lees meer »

hoe kom ik uit de drama-driehoek?

Drama-driehoekDe drama-driehoek blijft voor mij een actueel en inzichtgevend hulpmiddel bij communicatie. In mijn kast vind ik het boek van Anja van Servellen ‘Macht van de Onmacht’ dat ik in 1987 kocht waarin ze schrijft hoe vrouwen met macht omgaan. Hoe de een zich superieur boven de ander stelt, of omgekeerd inferieur. Daarin las ik destijds voor het eerst over de drama-driehoek die blijkbaar vooral bij vrouwen veel voorkomt. En ik herkende alledrie de rollen en wist toen nog bij lange na niet hoe dit te veranderen. Ik was toch zielig (slachtoffer)? Ik hielp anderen toch (redder)? En waarom luisterde ze niet, ik bedoelde het toch hartstikke goed (aanklager)? Kortom, ik schrijf blogs over wat ik zelf te leren had en evengoed over wat ik nog te leren heb. Wat typeert deze drie (nog) onbewuste rollen en wat helpt wel?SlachtofferArme ik. Dat kan ik niet. Neiging tot zelfmedelijden, zeuren en klagen. Vaak worstel je met een laag zelfbeeld en mis je gevoel van eigenwaarde. Bovendien zitten beperkende overtuigingen in de weg. 'Zij is groot en ik ben klein'. Uit de drama-driehoek door:- Verantwoordelijkheid te dragen voor je eigen situatie.- Actief en duidelijk hulp te vragen en te ontvangen als je daar behoefte aan hebt.

Lees meer »

jezelf en de ander ontvangen

Jezelf ontvangenIs het niet te gek voor woorden dat mensen niet kunnen geloven dat ze de moeite waard precies zoals ze nu zijn? Jij en ik ook. Dat jij dus niet eerst een noodzakelijk verbetertraject hoeft te starten zodat de ander wèl van je houdt. En nog een stapje verder… dat je niet alleen anderen maar ook jezelf als liefdevol beschouwt. Zelfliefde biedt de mogelijkheid om vrijuit te geven en met gemak te ontvangen. Als jij van jezelf mag zijn zoals je bent ervaart de ander ook de vrijheid om helemaal zichzelf te zijn. Niet morgen, maar nu.

Lees meer »

je lijf trekt aan de bel

Jezelf voor de gek houdenJeetje wat kan ik mezelf voor de gek houden met het ene goede voornemen na het andere. Mensen noemen me een doorzetter, ondernemer en ik hoor nog meer van die actieve kwaliteiten. Maar ik ben ook een uitsteller, een te-lang-in bed-blijver, een tweede-keer-opschepper, een ik-ga-morgen-wel-te-voet en die administratie, ach dat heeft geen haast. Iets meer discipline zou voor meer gemak zorgen, over-eten voorkomen en voor voldoende slaap zorgen. Ach, ik ben pas 71 en kan nog veel leren (-: Het is niet te geloven hoeveel van ons gedrag onbewust gebeurt. Dat schijnt zelfs 95% te zijn. Alleen via lijfelijk zelfonderzoek kun je bewust ervaren wat er innerlijk speelt. Meestal gebeurt dit als er in de actualiteit een trigger is die raakt aan oud zeer. Noodzaak doet bewegen!In hoeverre ben jij je bewust van beperkende overtuigingen, sociale angst en nog niet verwerkt oud zeer? In hoeverre is je gedrag in lijn met wat je zegt, denkt en voelt? Mensen verbloemen affectieve  verwaarlozing uit de jeugd, gewoonweg omdat ze daar bewust geen weet van hebben. Verhalen zijn gauw verteld, maar gedrag is voor de ander leidinggevend. Als je aanvoelt dat het niet klopt roept dat  weerstand op. Ik kan bijvoorbeeld betweterig tegen mijn zus zeggen ‘Je moet wel op tijd naar je huisarts gaan hoor’. Terwijl ik het zelf alsmaar uitstel. 

Lees meer »

vrouwen die te veel geven

M/V rolverdelingDit blog schrijf ik in de traditionele M/V vorm op basis van de man/vrouw verhoudingen waarmee ikzelf in de vijftiger jaren ben opgegroeid. Het patriarchaat en de roomse dominantie vierden toen ik op de lagere school zat in Oost-Brabant nog hoogtij en mannen hadden vanzelfsprekende voorrechten. ‘Het recht van de vrouw is het aanrecht’ werd schamper gegrijnsd. Dienstbaar, ondergeschikt en economisch afhankelijk gold voor vrouwen als de vanzelfsprekende gang van zaken. Op het paspoort van mijn moeder stond huisvrouw en dat terwijl ze fulltime werkte in de zaak, naast al het werk dat ze binnenshuis voor haar rekening nam voor- of na winkelsluiting. Vrouwen vonden het destijds normaal om te poetsen, te strijken, te zorgen, te verzorgen, klaar te staan en ruimhartig te geven. En mannen waren trots op hun kostwinnerschap en zeiden mijn vrouw hoeft niet te werken. Het is niet te geloven hoeveel in korte tijd is veranderd in de M/V-rolverdeling. M/V lijkt overigens min of meer te vervallen. Afijn, het is aan jou om de M de V of een andere letter daar te plaatsen waar het in je eigen situatie het best past.

Lees meer »

relatie als spiegel

People-pleasersIn mijn praktijk komen vooral mensen die kampen met lichamelijke en geestelijke stressklachten. Meestal komt dit omdat ze te veel voor anderen zorgen en te weinig voor zichzelf. En door te vaak alsmaar door te gaan en te weinig rust te nemen. En ook door te veel in hun hoofd te zitten en te weinig in hun lijf. Dit is zeker niet omdat ze iets fout doen of falen. Wel, omdat ze al vroeg een automatisme van ruimte afgeven hebben ontwikkeld dat ooit behulpzaam was, maar op den duur averechts werkt. Ikzelf heb me jaren als een pleaser gedragen. Dit blog is geschreven op basis van persoonlijke en professionele ervaring en ‘wetenschap’.

Lees meer »

Op eigen benen samen

Praten en luisterenAls (hapto-)therapeut leerde en praktiseerde ik aandachtig en accepterend te luisteren naar de ander. Hoe verrassend dat haptotherapie mijn vak is geworden?  Immers…, vroeger in ons warme nest zaten we driemaal daags met tenminste elf mensen aan tafel. Mijn vader, vanzelfsprekend aan het hoofd van de tafel, had met veel humor het hoogste woord en mijn moeder preekte blijmoedig dat het een lieve lust was. In die drukte voelde ik me dan ook lang vooral vertrouwd met inschikken en afwachten en ging in ander gezelschap aan de praat om zo gauw het maar even kon het aandachtsgemis in te halen. Nu we ouder worden ervaar ik in onze familie veel meer balans en betrokkenheid. Nog steeds ben ik er in privé-kring attent op om belangstelling te tonen, totdat het automatisme van druk pratend verhaal halen het toch weer overneemt.

Lees meer »

gezonde boosheid

Affectieve bevestigingIk schrijf blogs voor en over volwassenen die allemaal ooit kind waren. Als kindje ben je nog volledig afhankelijk van anderen die voor jouw behoeften zorgen. Kinderen gedijen erbij als mama en papa tijd en ruimte maken voor hun dochter of zoon. Dat ze hun onvoorwaardelijke liefde tonen, volle aandacht hebben en waarneembaar betrokken zijn. Ook dat er ouders of verzorgers beschikbaar zijn zodat het kind bij pijn en verdriet bij hen terecht kan. Waar het kind welkom is op een zachte schoot of gespreide armen tot het zelf aangeeft dat het genoeg is. Waar het kind zich gezien, getroost en begrepen weet. In zachte woorden, warm oogcontact en vooral ook in teder lijfelijk contact. Kortom, door wat in de haptonomie affectieve bevestiging wordt genoemd. En ouders tonen evengoed hun liefde door duidelijke grenzen aan te geven ter bescherming van het kind. Daardoor voelt het kind zich veilig, ervaart het dat haar eigenheid er helemaal mag zijn en leert het kind passend bij de leeftijd voor zichzelf te zorgen.

Lees meer »

persoonlijke ontwikkeling

1. Puur ❤️Zo ben je geboren. Volop licht en liefde. Er is helemaal niets mis met jou. Jij en ik deugen vanaf dag een. Een baby is helemaal zichzelf, beweegt op eigen tijd en manier en roept zachte vertedering en vanzelfsprekende zorgzaamheid op bij omringende volwassenen.

Lees meer »

boek Onderbroken | contact met je wijze lijf

ONDERBROKEN raakt niet uit de modeContact met je eigen wijze lijf is de ondertitel van het boek dat ik met veel plezier tijdens de lockdown heb geschreven. In april 2020 heb ik een week lang via Zoom een schrijfcursus gevolgd via ParisBooks waarbij ik van verschillende docenten veel heb geleerd van voor mij volstrekt nieuwe materie. Het huiswerk vooraf was het maken van een uitgebreid schrijfplan. Dit bood me meteen een heldere structuur. Na enkele aanpassingen en vooral vereenvoudiging is de eerste opzet hetzelfde gebleven. Ook werd ik pittig gecoacht op mijn motivatie voor en de doelstelling van dit schrijfproject. Daarmee werd mijn aanvankelijk vage koers steeds duidelijker. Met als resultaat: ‘Yes, ik ga ervoor’. Vanwege de RIVM-maatregelen was mijn praktijk in dezelfde periode tijdelijk gesloten. Ook andere activiteiten vielen daardoor stil en was er ineens veel schrijftijd.

Lees meer »

krijg de zenuwen

We zijn allemaal sociale wezens en gedijen bij affectieve bevestiging. Bij vriendelijk samenzijn ontstaat in lijf en gemoed verzachting en versoepeling. Vooral liefdevol huid-op-huid contact biedt verbinding en geruststelling. Als dit vanaf het prille begin de gewoonste zaak van de wereld was dan bewoon je je lijf met gemak van top tot teen. Als je zo’n bevestigend ❤️ contact hebt gemist zul je je eerder gespannen voelen. Dit is onder meer van invloed op de ontwikkeling van je autonome zenuwstelsel. Op latere leeftijd vraagt dit herstel van dit 'te scherp afgestelde' zenuwstelsel. Het zogenoemde reptielen-brein zorgt ervoor dat we kost wat kost overleven. Voortdurend speurt dit oudste deel van onze hersenen in het rond om te checken of de kust veilig is. Via het zenuwstelsel zijn er drie zenuwen die ons behoeden voor gevaar en primair zorgen voor overleving. Vandaar de titel, 'krijg de zenuwen', en dan liefst de juiste op het juiste moment.

Lees meer »

coachen | in contact met je wijze lijf

Contact met je basisAls je contact maakt met je bekken-basis, waar stevigheid en veiligheid huist, ben je als coach met gemak present. En als je jezelf opricht vanuit deze innerlijke basis en rechtop zit helpt dit om je focus scherp te houden. Je luistert daardoor aandachtig en stelt heldere vragen. Als je de ander lichaamsgericht wil coachen vraagt dit om zelf contact te maken met je eigen lijf. In verticale verbinding met jezelf om...

Lees meer »